قطعات
- در حکمت
- در طلب جایزه
- در مدح شروان شاه
- در مدح پهلوان جهان
- در مدح جمال الانام حسام الدین
- در مدح جلال الدین الخزاری
- در مدح منوچهر شروان شاه برای بستن سد باقلانی
- در مدح
- در حسب حال خود
- در نصیحت و پند
- در شکایت و حکمت
- در شکر
- در حکمت و پند
- در عزلت
- در بیان دوستی و دشمنی خلق
- در مدح جمال الدین موصلی وزیر
- در نکوهش حسودان
- در نصیحت
- در هجو شهر زوری
- در مدح نظام الملک قوام الدین
- در مدح نظام الملک قوام الدین
- در موعظه و نصیحت
- در حماسه
- در توصیف قصر صفوة الدین بانوی منوچهر شروان شاه
- در بحث با معطل
- در مرثیه منوچهر شروان شاه
- در ذم غرور به مال
- در رثاء پسر خود رشید الدین و وفات دختر
- در نکوهش مقلدان
- در ذم بی هنران
- در رثاء دختر خویش
- در شکر
- در مرثیه وحید الدین عموی خود
- در علم و جهل
- در باره فوت دختر خود
- در هجو خواجه اسعد
- در استغناء طبع خویش
- در شکر باری تعالی
- در صفت میر گشتاسب مطرب
- در مدح شروان شاه
- در مدح صفوة الدین مادر اخستان
- در مدح مجاهد الدین نظام
- در هجو شهر زوری
- در موعظه
- در مرثیه عز الدین بوعمران
- در استغنای طبع
- در دعای مادر
- در مدح خاقان اعظم منوچهر شروان شاه
- در نکوهش زن
- در تقاضای ده شتر از امیر الحاج
- در وصول ده شتر از امیر الحاج
- در مدح رکن الدین محمدبن عبد الرحمن طغان یزک
- در مرثیه خواجه ناصر الدین ابراهیم عارف گنجه ای
- در مرثیه امیر رشید الدین اسد شروانی
- در مرثیه امام محمد یحیی
- ایضا در مرثیه امام محمد یحیی و خفه شدن او به دست غزان
- در مرثیه
- در هنگام زیارت مدینه منوره گفته و در آن خاک نهفته است
- در مدح مظفر الدین قزل ارسلان ایلدگز
- در مرثیه امام ابو عمر و اسعد
- در رثاء فرزند
- این قطعه را در واقعه حبس خویش گفته
- در مرثیه امام ناصر الدین ابراهیم باکوئی
- در مدح منوچهر شروان شاه و شکایت اخستان شاه
- در مدح خاموشی
- در مدح قاضی عمربن عبدالعزیز
- در مدح مجد الدین افتخار الاسلام
- در توصیف قلم و دوات خود
- در مرثیه وحید الدین عم خود
- در مدح اقضی القضاة عز الدین بوعمران
- در حماسه
- در مرثیه وحید الدین عموی خود
- در جواب هجوی که در باره او گفته بودند
- در باره رشید الدین وطواط
- بالبدیهه در مدح ابوالهیجا خاقان اکبر منوچهر بن فریدون شروان شاه
- در تولد دختر خود
- در مذمت کیمیاگری و صنعت اکسیر
- در تحسر مرگ رشید فرزند خود
- در مرثیه صدر الدین
- در مرثیه وحید الدین عموی خود
- در حق مادر خویش
- فیلسوف اجل افضل الدین ساوی این قطعه را در آنوقت که خاقانی به رسالت سلطان ارسلان رفته بود بدو فرستاد
- خاقانی این قطعه را به جواب فیلسوف فرستاد
- در مرثیه وحید الدین پسر عم خود
- در رثاء جمال الدین ابوجعفر محمدبن علی بن منصور اصفهانی وزیر قطب الدین صاحب موصل
- در مرثیه اهل بیت خود
- در هجو رشید الدین وطواط
- در شکر عطای جاریه که پادشاه وقت به او کرده است
- این قطعه را ارتجالا ساخته و به دار الخلافه بغداد فرستاده است
- در هجو
- در مدح تاج الدین
- در مرثیه عماد الدین
- در شکر انعام رئیس شمس الدین
- در شکر ایادی شمس الدین رئیس
- در مرثیه جمال الدین اصفهانی وزیر صاحب موصل و وحید الدین عموی خود
- این قطعه را در جواب قصیده رشید وطواط گفته است
- در مرثیه عمدة الدین
- در مرثیه رشید الدین فرزند خود
- در مرثیه عمدة الدین محمد بن اسعد از ائمه شافعیه
- در طیبت
- در هجو رشید وطواط
- در شکر ایادی و انعام رئیس شمس الدین والی ارجیش
- در مدح اقضی القضاة علی و آمدن به عیادت خاقانی
- در مرثیه اهل بیت خود
- در هجو رشید وطواط
- در موعظه
- در مدح عز الدین ابو عمران
- در هجو
- در تعریض بر پندار رازی
- بالبدیهه در صفت خربزه
- در مرثیه فلکی شروانی
- خاقانی برای دوستی اسب و این شعر را فرستاد
- در حسرت عمر گذشته
- در هجو رشید وطواط
- در مدح عز الدین امیر یوسف سپه سالار
- در مدح علاء الدین اتسز شاه خوارزم
- در ترک شهوترانی
- در نکوهش بغداد
- در حماسه و مدح خود
- در شکایت از روزگار
- در مرثیه اهل بیت خود
- در جواب مردی سروده که عنصری را بر او ترجیح داده است
- شکرانه صلت اسپهبد کیالواشیر
- در مرثیه سلطان شرق
- در مرثیه اسپهبد کیالواشیر
- شعر قاضی تنوخی
- در هجو رشید الدین وطواط
- در هجو یکی از وزرای شروان شاه
- در هجو