غزلیات
- شماره ١: سوی خود خوان یک رهم تا تحفه جان آرم تو را
- شماره ٢: به گردون می رسد فریاد یارب یاربم شب ها
- شماره ٣: جوانی بگذرد یارب به کام دل جوانی را
- شماره ٤: جان به جانان کی رسد جانان کجا و جان کجا
- شماره ٥: تو ای وحشی غزال و هر قدم از من رمیدن ها
- شماره ٦: به بزمم دوش یار آمد به همراه رقیب اما
- شماره ٧: جان و دلم از عشقت ناشاد و حزین بادا
- شماره ٨: ناقه آن محمل نشین چون راند از منزل مرا
- شماره ٩: گل خواهد کرد از گل ما
- شماره ١٠: نوید آمدن یار دلستان مرا
- شماره ١١: به قصد کوی تو بی رحم عاشقان ز وطن ها
- شماره ١٢: روز وصلم به تن آرام نباشد جان را
- شماره ١٣: مهی کز دوریش در خاک خواهم کرد جا امشب
- شماره ١٤: بوده است یار بی من اگر دوش با رقیب
- شماره ١٥: شب وصل است و با دلبر مرا لب بر لب است امشب
- شماره ١٦: چون شیشه دل نه از ستم آسمان پر است
- شماره ١٧: قاصد به خاک بر سر کویش فتاده کیست
- شماره ١٨: ز غمزه، چشم تو یک تیر در کمان نگذاشت
- شماره ١٩: هرگزم امید و بیم از وصل و هجر یار نیست
- شماره ٢٠: حرف غمت از دهان ما جست
- شماره ٢١: لبم خموش ز آواز مدعا طلبی است
- شماره ٢٢: ای باده ز خون من به جامت
- شماره ٢٣: گفتم نگرم روی تو گفتا به قیامت
- شماره ٢٤: چه گویمت که دلم از جدائیت چون است
- شماره ٢٥: یک گریبان نیست کز بیداد آن مه پاره نیست
- شماره ٢٦: مطلب و مقصود ما از دو جهان، اوست اوست
- شماره ٢٧: شود از باد تا شمشاد گاهی راست گاهی کج
- شماره ٢٨: بی من و غیر اگر باده خورد نوشش باد
- شماره ٢٩: بتان نخست چو در دلبری میان بستند
- شماره ٣٠: با حریفان چو نشینی و زنی جامی چند
- شماره ٣١: در پیش بیدلان جان، قدری چنان ندارد
- شماره ٣٢: کدام عهد نکویان عهد ما بستند
- شماره ٣٣: دل بوی او سحر ز نسیم صبا نشنید
- شماره ٣٤: نه با من دوست آن گفت و نه آن کرد
- شماره ٣٥: داغ عشق تو نهان در دل و جان خواهد ماند
- شماره ٣٦: گفتم که چاره غم هجران شود نشد
- شماره ٣٧: گر آن گلبرگ خندان در گلستانی دمی خندد
- شماره ٣٨: به ره او چه غم آن را که ز جان می گذرد
- شماره ٣٩: دل عشاق روا نیست که دلبر شکند
- شماره ٤٠: آن دلبر محمل نشین چون جای در محمل کند
- شماره ٤١: شب و روزی به پایان گر تو را در وصل یار آید
- شماره ٤٢: امروز ما را گر کشی بی جرم از ما بگذرد
- شماره ٤٣: گفتیم درد تو عشق است و دوا نتوان کرد
- شماره ٤٤: تا ز جان و دل من نام و نشان خواهد بود
- شماره ٤٥: گریه جانسوز مرا ناله ز دنباله نگر
- شماره ٤٦: بر دست کس افتد چو تو یاری نه و هرگز
- شماره ٤٧: از دل رودم یاد تو بیرون نه و هرگز
- شماره ٤٨: با من ار هم آشیان می داشت ما را در قفس
- شماره ٤٩: رسید یار و ندیدیم روی یار افسوس
- شماره ٥٠: شبی فرخنده و روزی همایون روزگاری خوش
- شماره ٥١: دانی که دلبر با دلم چون کرد و من چون کردمش
- شماره ٥٢: پس از چندی کند یک لحظه با من یار دورانش
- شماره ٥٣: سرو قدی که بود دیده دلها به رهش
- شماره ٥٤: غم عشق نکویان چون کند در سینه ای منزل
- شماره ٥٥: کرده است یا قاصد نهان مکتوب جانان در بغل
- شماره ٥٦: به حریم خلوت خود شبی چه شود نهفته بخوانیم
- شماره ٥٧: شهر به شهر و کو به کو در طلبت شتافتم
- شماره ٥٨: بی مهری اگر چه بی وفا هم
- شماره ٥٩: مپرس ای گل ز من کز گلشن کویت چسان رفتم
- شماره ٦٠: ای گمشده دل کجات جویم
- شماره ٦١: گوهرفشان کن آن لب کز شوق جان فشانم
- شماره ٦٢: جانا ز ناتوانی از خویشتن به جانم
- شماره ٦٣: دل من ز بیقراری چو سخن به یار گویم
- شماره ٦٤: گه ره دیر و گهی راه حرم می پویم
- شماره ٦٥: با چشم تو گهی که به رویت نظر کنم
- شماره ٦٦: هر شبم ناله زاری است که گفتن نتوان
- شماره ٦٧: گواهی دهد چهره زرد من
- شماره ٦٨: بر خاکم اگر پا نهد آن سرو خرامان
- شماره ٦٩: به یک نظاره چون داخل شدی در بزم میخواران
- شماره ٧٠: آن کمان ابرو کند چون میل تیرانداختن
- شماره ٧١: منم آن رند قدح نوش که از کهنه و نو
- شماره ٧٢: گردد کسی کی کامیاب از وصل یاری همچو تو
- شماره ٧٣: خوش آنکه نشینیم میان گل و لاله
- شماره ٧٤: بود مه روی آن زیبا جوان چارده ساله
- شماره ٧٥: مهر رخسار و مه جبین شده ای
- شماره ٧٦: رفتی و دارم ای پسر بی تو دل شکسته ای
- شماره ٧٧: چه شود به چهره زرد من نظری برای خدا کنی
- شماره ٧٨: شکست پیر مغان گر سرم به ساغر می
- شماره ٧٩: چو نی نالدم استخوان از جدایی
- شماره ٨٠: روز و شب خون جگر می خورم از درد جدایی
- شماره ٨١: کجایی در شب هجران که زاری های من بینی
- شماره ٨٢: شستم ز می در پای خم، دامن ز هر آلودگی
- شماره ٨٣: ای که مشتاق وصل دلبندی
- شماره ٨٤: کوی جانان از رقیبان پاک بودی کاشکی
- شماره ٨٥: دو چشمم خون فشان از دوری آن دلستانستی
- شماره ٨٦: صبوری کردم و بستم نظر از ماه سیمایی
- شماره ٨٧: من پس از عزت و حرمت شدم ار خار کسی
- شماره ٨٨: زهی از رخ تو پیدا همه آیت خدایی
- شماره ٨٩: ای که در جام رقیبان می پیاپی می کنی
- شماره ٩٠: دل زارم بود در صیدگاه عشق نخجیری