" rel="stylesheet"/> "> ">

حکمت و شعر

بوعلی اندر غبار ناقه گم
دست رومی پرده ی محمل گرفت
این فروتر رفت و تا گوهر رسید
آن بگردابی چو خس منزل گرفت
حق اگر سوزی ندارد حکمت است
شعر میگردد چو سوز از دل گرفت