دو اسپه پیک نظر می دوانم از چپ و راست
            به جست و جوی نگاری که نور دیده ماست
         
        
            ترا که جز رخ تو، در نظر نمی آید
            دو دیده در هوس روی تو بر آب چراست
         
        
            ز روی روشنت هر ذره شد مرا روشن
            که آفتاب رخت در همه جهان پیداست
         
        
            نگاه در دل خود کردم و ترا دیدم
            نظر چنین کند آن کس که او به خود بیناست
         
        
            چو غرق آب حیاتم، چه آب می جویم
            چو با من است نگارم، چه می روم چپ و راست