" rel="stylesheet"/> "> ">

در قناعت و خویشتن داری

ای به دریای عقل کرده شناه

وز بد و نیک این جهان آگاه

چون کنی طبع پاک خویش پلید

چه کنی روی سرخ خویش سیاه

نان فرو زن به خون دیده خویش

وز در هیچ سفله سرکه مخواه