" rel="stylesheet"/> "> ">

در هجو کسی گفته

نکنم خواجه را به شعر هجا

لیک برخوانم آیتی ز نبی

ان قارون کان من موسی

خواجه آنست کاید از پی فی

شها چون پیل و فرزین شه پرستم

نه چون اسبست کارم رخ پرستی

رهی آمد چو رخ پیشت پیاده

چو فرزین می رود اکنون ز مستی