اشک حسرت
عقده دل جز به اشک حسرتم، وا کی شود؟
تا نگریم خون، دلم خالی چو مینا کی شود؟
با لب پیمانه هر شب نو کند پیمان عشق
بوسه ای زان لعل نوشین روزی ما کی شود؟
ناصحم گوید: صبوری پیشه کن در عشق دوست
کز صبوری به شود درد تو اما کی شود؟
با قضای آسمان تدبیر ما بی حاصل است
خس حریف موج طوفان خیز دریا کی شود؟
بند عصیان را ز جان با دست طاعت برگشای
این گره گر وا نشد امروز، فردا کی شود؟