من از روز ازل، دیوانه بودم
            دیوانه روی تو، سرگشته کوی تو
         
        
            سرخوش از باده مستانه بودم
            در عشق و مستی، افسانه بودم
         
        
            نالان از تو شد، چنگ و عود و من
            تار موی تو، تار و پود من
         
        
            بی باده مدهوشم، ساغر نوشم
            ز چشمه نوش تو
         
        
            مستی دهد ما را، گل رخسارا
            بهار آغوش تو
         
        
            چون به ما نگری، غم دل ببری
            کز باده نوشین تری