" rel="stylesheet"/> "> ">

حکایت

ز ره باز پس مانده ای می گریست

که مسکین تر از من در این دشت کیست؟

جهاندیده ای گفتش ای هوشیار

اگر مردی این یک سخن گوش دار

برو شکر کن چون به خر برنه ای

که آخر بنی آدمی، خر نه ای