وزرای نوشیروان در مهمی از مصالح مملکت اندیشه همیکردند و هر یک رائی همی زدند و ملک همچنین در تدبیر اندیشه میکرد. بزرجمهر را رای ملک اختیار آمد.
وزیران در نهانش گفتند: رای ملک را چه مزیت دیدی بر فکر چندین حکیم؟ گفت: بموجب آنکه انجام کار معلوم نیست و رای همگنان در مشیت است که صواب آید یا خطا.
پس موافقت رای ملک اولیترست تا اگر خلاف صواب آید بعلت متابعت او از معاتبت ایمن باشیم