گفتار (٢٧)
ده آدمی بر سفره ای بخورند و دو سگ بر مرداری بسر نبرند. حریص با جهانی گرسنه است و قانع به نانی سیر. و حکما گفته اند: توانگری به قناعت به از توانگری ببضاعت
روده تنگ بیک نان تهی پر گردد
نعمت روی زمین پر نکند دیده تنگ
پدر چون دور عمرش منقضی گشت
مراین یک نصیحت کرد و بگذشت
که شهوت آتشست از وی بپرهیز
بخود بر آتش دوزخ مکن تیز
در آن آتش نداری طاقت سوز
بصبر آبی برین آتش زن امروز