گفتار (٦٢)

دو چیز محال عقلست خوردن بیش از رزق مقسوم و مردن پیش از وقت معلوم

قضا دگر نشود گر هزار ناله و آه

بکفر یا بشکایت برآید از دهنی

فرشته ای که وکیلست بر خزاین باد

چه غم خورد که بمیرد چراغ پیرزنی