شماره ١٠٧: آمد به برج عاشقان، ماه مبارک منزلت
آمد به برج عاشقان، ماه مبارک منزلت
ای ماه مهر افروز من، بادا مبارک، منزلت
خلوت سرای چشم و دل، این شسته و آن، رفته ام
فرمای و بنشین، ای صنم، هر جا که می خواهد دلت
تو سرو باغ جنتی، از جوی جان برخاسته
یا شاخ طوبی کاسمان، بنشاند در آب و گلت؟
من هودج عشق تو را، در جان و دل جا کرده ام
کاندر سرای آب و گل دانم، نگنجد، محملت
کردیم جان را منزلت، باشد که بر ما بگذری
بر ما گذر تا بگذریم، از آسمان، در منزلت
ای مایه شادی درا، روزی به اقبال از درم
باشد کزین غمها فرج، یابم به بخت مقبلت
دنیا ندارد حاصلی، غیر از حضور دوستان
گر دوست حاصل می شود، سلمان، بس است این حاصلت