" rel="stylesheet"/> "> ">

شماره ١٠٩

خورده بودم غصه بسیار و طبعم بسته بود
داد حبی مسهلم فرزند مردود حبش
تا به هر مجلس که بنشینم روانی می ریم
بر سر و بر سبلت و بر ریش مردود حبش