" rel="stylesheet"/> "> ">

شماره ١١٤

ای وزیری که ملک جاه تو راست

از سماوات و ارض افزون عرض

از زمانه شکایتی دارم

بر ضمیر تو کرد خواهی عرض

چون روا باشد ای خلاصه عصر

کی سزا باشد ای خلیفه ارض

که در ایام دولت تو کسی

که دعای تو باشد او را فرض

نخورد هیچ چیز الا غم

نکند هیچ کار الا قرض