" rel="stylesheet"/> "> ">

رباعی

ای آینه کرده در رخت روی امید

بر چشمم ازین خط سیه روی، سپید

به ز آن نبود که دیده دوزند آنجا

کآیینه برابری کند با خورشید

چو مشاطه زدش در زلف شانه

نسیم این بیت را زد بر ترانه: