" rel="stylesheet"/> "> ">

شماره ١٥٧

چو مه رویان زنگاری شبستان

پس زرین تتق گشتند پنهان

عروس روز خون آلوده دامن

خرامان شد برین پیروز گلشن

خوش و خندان و عنبر بوی جمشید

برون آمد چو صبح از مهد خورشید

حریر چینی و مصری قلم خواست

رخ صبح از سواد شب بپیراست