التمثل فی اکل الرباء آکل الربا کمن یأکل ناراللظی
گفت روزی به جعفر صادق
حیله جویی ربادهی فاسق
کز حرامی ربا چه مقصودست
گفت زیرا که مانع جودست
زان رباده بتر ز می خوارست
کین مروت بر آن سخا آرست
وقت راآخرش اگر چربست
با خدای و رسول در حربست
گر دلت هست باخرد شده جفت
بشنو از حق که یحمق الله گفت
اندک اندک چو جمع گشت ربی
برود جملگی بخوان ز نبی
حرص دنیا ترا چنان کردست
که خدارا دلت بیازردست
میم دارد ترا چنان مشغول
که نترسی تو از خدای و رسول
گر صد آیت بخوانی از تحریم
باک ناید ترا که باید سیم
یوم یحمی نخوانی از قرآن
وای بر جان ابله نادان