شماره ١٧: گر ذات کند ظهور ای یار
گر ذات کند ظهور ای یار
نه یار بماند و نه دیار
نه جام بماند و نه باده
نه مست بماند و نه هشیار
چون هستی تو حجاب راه است
لطفی کن و آن حجاب بردار
یک حرف و معانی فراوان
یک نقطه و اعتبار بسیار
جائی که بیک جو است صد جان
چه جای سر است و ریش و دستار
از نقش خیال غیر بگذر
تا چند کنی تو کار بیکار
رندانه درآ به بزم سید
جامی ز شراب او به دست آر