شماره ٨٩: در میخانه را گشادم باز
در میخانه را گشادم باز
داد رندان تمام دادم باز
با حریفان نشسته ام سرمست
بزم شاهانه ای نهادم باز
در خرابات مست و رندانه
فارغ البال اوفتادم باز
غم عشقش که شادی جان است
شاد بادا که کرد شادم باز
دفتر کاینات می خواندم
شد به عشقش همه زیادم باز
من چو شاگرد می پرستانم
در همه کار اوستادم باز
بنده سید خراباتم
بر همه عاشقان زیادم باز