شماره ١٢٧: جان به جانان سپار و خوش می باش
جان به جانان سپار و خوش می باش
دل به دلبر گذار و خوش می باش
آن یکی در هزار خوش می بین
یک بیک می شمار و خوش می باش
گر چو ما عاشقی و سرمستی
فارغی از خمار و خوش می باش
باش با جام می دمی همدم
نفسی خوش برآر و خوش می باش
در خرابات عشق رندانه
با می خوشگوار خوش می باش
عاشقانه درآ به مجلس ما
دمی با ما برآر و خوش می باش
جام می نوش شادی سید
از کسی غم مدار و خوش می باش