شماره ١٣٣: آفتاب است و ماه خوانندش
آفتاب است و ماه خوانندش
همه بینند ولی ندانندش
نورچشم است و مردم دیده
درنظر دائما نشانندش
روح محض است از سرش تا پا
دیده کس ندیده مانندش
بزم عشق است و عاشقان سرمست
عقل مخمور را نمانندش
هرکه بوسه ز دلبران گیرد
یک به یک بوسه و استانندش
نقش غیری خیال اگر بندم
آب چشمم ز دیده رانندش
عارفانی که سیدم بینند
در تحیر که تا چه خوانندش