شماره ١٣٨: عاشقانه به یاد او سرخوش
عاشقانه به یاد او سرخوش
ساغر می چو عاشقان درکش
مست او شو چه جای هشیاری است
نوش کن جام باده بی غش
دل اصحاب عشق و صحبت دوست
جان یاران ومهر آن مهوش
عشق او آتش است وما چون عود
خوش بود عود خاصه بر آتش
آستین برجهان جان افشان
دامن از دست ملک دل درکش
از سر هر دو کون خوش برخیز
بنشین یک زمان به عشقش خوش
روز عید است باش قربانش
همچو سید ولی مگو ترکش