شماره ٢١٤: زآفتاب مهر او تابنده ام
زآفتاب مهر او تابنده ام
پادشاهی می کنم تا بنده ام
گر نوازد ورکشد فرمان اوست
بنده ام دربندگی پاینده ام
بلبل مستم درین گلزار عشق
گاه گریانم گهی درخنده ام
غیر نور او نبیند چشم من
تا نظر بر روی او افکنده ام
جان و دل کردم نثار حضرتش
از نثار این چنین شرمنده ام
مرده دردم از آن دارم حیات
کشته عشقم ازین دل زنده ام
سید خود را از آن جستم بسی
عارفانه بنده پاینده ام