شماره ٢٣٤: توبه از زهد و زاهدی کردم
توبه از زهد و زاهدی کردم
در خرابات مست می گردم
می خمخانه حدوث و قدم
شادی روی عاشقان خوردم
خاطر کس زمن ملول نگشت
ننشسته به دامنی گردم
دردی درد دل همی نوشم
دردمندانه همدم دردم
زن دنیا وآخرت چه کنم
رند مست و مجرد مردم
عاشق صادقم، گواهانم
اشک سرخ است وچهره زردم
بنده سید خراباتم
هرچه فرمود بنده آن کردم