شماره ٢٧٥: شیخ ما بود در حرم محرم
شیخ ما بود در حرم محرم
قطب وقت و یگانه عالم
از دمش مرده می شدی زنده
نفسش همچو عیسی مریم
به صفات قدیم حق موصوف
هفت دریا به نزد او شبنم
شرح اسما به ذوق خوش خوانده
عارف اسم اعظم آن اعظم
بود سلطان اولیای جهان
بود روح القدس ورا همدم
سینه اش بود محرم اسرار
در دلش بود گنج حق مدغم
نعمت الله مرید حضرت اوست
شیخ عبدالله است او فافهم