" rel="stylesheet"/> "> ">

شماره ٢٨٥: بود ممکن که من بی جان بمانم

بود ممکن که من بی جان بمانم
محال است این که بی جانان بمانم
مرا ساقی حریف و عشق یار است
نمی خواهم که بی درمان بمانم
دوای درد دل در دست دارم
مباد آن دم که بی درمان بمانم
عزیز مصر عشقم ای برادر
چو یوسف چند در زندان بمانم
چو او پنهان شود پیدا شوم من
وگر پیدا شود پنهان بمانم
اگر نه او مرا بخشد وجودی
همیشه در عدم حیران بمانم
اگر نه عشق او باشد دلیلم
شوم گمراه و سرگردان بمانم
اگر جانم نماند غم ندارم
به جانان زنده جاویدان بمانم
نمی دانم ز غیرت غیرت ای دوست
کدام است غیر تو تا آن بمانم
شوم پیدا اگر پنهان شوی تو
وگر پیدا شوی پنهان بمانم
اگر زلف پریشان برفشانی
چو سید بی سر و سامان بمانم