شماره ٣١٥: نور او در چشم بینا دیده ایم
نور او در چشم بینا دیده ایم
در همه آئینه او را دیده ایم
آب چشم ما به هر سو رو نهاد
چشمه ای راعین دریا دیده ایم
دیده ایم آئینه گیتی نما
نور او در جمله اشیا دیده ایم
عشق را جائی معین هست نیست
جای آن بیجا بهر جا دیده ایم
بر در میخانه مست افتاده ایم
جنت المأوای خود وا دیده ایم
نور رویش روشنی چشم ما است
روشن است این چشم ما نادیده ایم
نعمت الله را به ما سید نمود
این نظر از حقتعالی دیده ایم