شماره ٤١٧: جام گیتی نما ز ما بستان
جام گیتی نما ز ما بستان
ساغر پر ز می بیا بستان
دردی درد دل دوا باشد
دردمندی خوشی دوا بستان
گر بلائی دهد خدا دریاب
بخشش حضرت خدا بستان
چون رسیدی درین سرابستان
هم مرادی از این سرا بستان
بر سر آب چشم ما بنشین
آب روئی ز چشم ما بستان
گر به بستان گذر کنی نفسی
همچو بلبل ز گل نوا بستان
نعمت الله مجو ز بیگانه
هر چه خواهی ز آشنا بستان