شماره ٥٤٩: مستانه ز خویشتن فنا شو
مستانه ز خویشتن فنا شو
رندانه بیا حریف ما شو
چون هستی اوست هستی ما
بگذر ز خودی و با خدا شو
بردار فنا برآ چو منصور
سردار سراچه بقا شو
چون اوست نوای بی نوایان
دریاب نوا و بی نوا شو
در بحر محیط ما قدم نه
با ما بنشین و آشنا شو
تا چند بگرد بحر گردی
در بحر درآ و آشنا شو
میخانه عاشقانه دریاب
فارغ ز وجود دوسرا شو
سید شاه است و بنده بنده
شاهی طلبی برو گدا شو