شماره ٥٥٩: عمر بر باد می رود بی او
عمر بر باد می رود بی او
کی بود زندگی چنین نیکو
نفسی عمر را غنیمت دان
حاصل عمر خود ز خود می جو
ما چنین مست و عقل مخمور است
گو برو هر چه بایدش می گو
در دلم جز یکی نمی گنجد
غیر آن یک بگو که دیگر کو
گر هزار است ور هزار هزار
نزد عارف یکی است بی من و تو
احول است آنکه یک دو می بیند
تو چو احول نه ای نبینی دو
ذکر سید همیشه این باشد
وحده لااله الا هو