شماره ٥٩٦: جنت المأوای ما خلوت سرای میکده
جنت المأوای ما خلوت سرای میکده
جان سرمست خراباتی فدای میکده
در هوای میکده بر باد خواهم داد دل
هر که را جانیست باشد در هوای میکده
همدم میر خراباتیم و با رندان حریف
پادشاه عالمی آمد گدای میکده
عاشق و مستم برو ای زاهد خلوت نشین
صومعه هرگز ندارم من به جای میکده
صاف درمان است جام درد درد عشق او
هر که را دردی است باشد مبتلای میکده
بر سر بازار سودا مایه سود دوکون
هر چه حاصل کرده ام دارم برای میکده
ناله دلسوز سید مطرب عشاق ماست
می نوازد ساز جانها از نوای میکده