شماره ٦٢٣: از همه پنهان و پیدا از همه
از همه پنهان و پیدا از همه
کی شناسد این سخن هر بر همه
آفتابی می نماید ماه ما
این چنین نوری بود در خور همه
می به رنگ جام پیدا آمده
یک شراب است او ولی ساغر همه
ساقی ار بخشد ترا خمخانه ای
عاشقانه همچو ما می خور همه
لطف او مخمور کی ماند کسی
مست گرداند می دلبر همه
جام می بشکست و می بر ما بریخت
خرقه ما شسته شد دفتر همه
عالمی چون آینه روشن شده
می نماید سید ما در همه