شماره ٦٤٣: خرمنی گندم نگر در دانه ای
خرمنی گندم نگر در دانه ای
قرب صد دندانه در یک شانه ای
گر چه دندانه بسی باشد ببین
یک حقیقت عین هر دندانه ای
از فروغ آفتاب روی او
ماه روئی هست در هر خانه ای
چیست عالم بی وجود گنج او
کنج دیر و گوشه ویرانه ای
روشن است از شمع عشقش بزم ما
روح اعظم نزد او پروانه ای
برزخ جامع مقام ما و تست
خوش بساز اینجا چو ما کاشانه ای
گر حریف نعمت اللهی بیا
نوش کن شادی ما پیمانه ای