شماره ٦٥٧: توئی جانا که عین هر وجودی
توئی جانا که عین هر وجودی
بخوبی دل ز خود هم خود ربودی
نبود این بود و بودی عین وحدت
نمودی کثرت از وحدت که بودی
جهان صورت و معنی عیان شد
چو بند برقع پنهان گشودی
به چشم خود بدیدی حسن خود را
جمال خود در آئینه نمودی
چو تو با سمع خود رازی بگفتی
چه گویم آنچه گفتی خود شنودی
ز وجود تست جود جمله موجود
عجب تو خود وجود عین جودی
وجود هر دو عالم نزد سید
نباشد جز وجودی فی وجودی