شماره ٦٨٠: گر چه میری در این جهان میری
گر چه میری در این جهان میری
چون رسد وقت ناگهان میری
آب سرچشمه حیات بنوش
که نماید این و آن میری
خوش کناری بگیر از این عالم
پیش از آن دم که در میان میری
زنده جاودان توانی بود
گر تو در پای عاشقانه میری
هر که مرد او دگر نخواهد مرد
ورنه مردی چو دیگران میری
زنده دل باش و جان به جانان ده
گر نخواهی که جاودان میری
نعمت الله به ذوق جان سپرد
تو چنان زی که همچنان میری