شماره ٧١٤: گر چه آب حیات را مانی
گر چه آب حیات را مانی
در جهان جاودان کجا مانی
ای که گوئی به پادشه مانم
غلطی کرده ای گدا مانی
بر سر پل چو خانه می سازی
زود باشد که بی سرا مانی
ما چنین مست و تو چنان مخمور
کی به رندان بزم ما مانی
درد باید که تا دوا یابی
درد چون نیست بی دوا مانی
گنج قارون اگر بدست آری
زود باشد که بی نوا مانی
در رفیقی سید عالم
حیف باشد اگر تو وا مانی