" rel="stylesheet"/> "> ">

شماره ٧٤٦: ای عشق بیا که خوش بلائی

ای عشق بیا که خوش بلائی
وی درد مرو مرا دوائی
زاهد تو برو به کار خود باش
ساقی تو بیا که جان مائی
ای عقل تو زاهدی و ما رند
با هم نکنیم آشنائی
مستیم و خراب لا ابالی
ای شاهد سرخوشان کجائی
در آینه وجود سید
دیدیم تجلی خدائی