در منقبت حضرت علی علیه السلام
مرد مردانه شاه مردان است
در همه حال مرد مرد آن است
در ولایت ولی والی اوست
بر همه کاینات سلطان است
سید اولیا علی ولی
آنکه عالم تن است و او جان است
گرچه من جان عالمش گفتم
غلطی کرده ام که جانان است
بی ولای علی ولی نشوی
گر ترا صد هزار یاران است
ابن عم رسول و زوج بتول
آن خلیفه علی عمران است
یوسف مصر عالمش خوانم
شاه تبریز و میر اوجان است
نه فلک با ستارگان شب و روز
گرد دولتسراش گردان است
دیگران گر خلاف او کردند
لاجرم حالشان پریشان است
واجب است انقیاد او بر ما
خدمت ما به قدر امکان است
حسب و هم نسب بود به کمال
عمل و علم او فراوان است
مهر او گنج و دل چو گنجینه
خانه بی گنج کنج ویران است
بر در کبریای حضرت او
شاه عالم پناه دربان است
دوستی رسول و آل رسول
نزد مؤمن کمال ایمان است
باطنا شمس و ظاهرا ماه است
نور هر دو به خلق تابان است
رو رضای علی به دست آور
گر ترا اشتیاق رضوان است
یادگار محمد است و علی
نعمت الله که میر میران است