سرمست یار
من چنین سرمست یارم سن نجک سن سویله گل
غیر عشقش نیست کارم سن نجک سن سویله گل
من به عشق او تمامم عاشقان را من امامم
رهنمای خاص و عامم سن نجک سن سویله گل
خالق هر انس و جانی ظاهری بر ما عیانی
راز در مان را تو دانی سن نجک سن سویله گل
آب و باد و نار و خاکم هست در دل نور پاکم
وز قیامت ترسناکم سن نجک سن سویله گل
در رهش مردانه پویم درد دل با کس نگویم
این مراد از خویش جویم سن نجک سن سویله گل
غرقه دریای عشقم بلبل گویای عشقم
گلشن بویای عشقم سن نجک سن سویله گل
من به کام دل رسیدم مونس جان را بدیدم
گفتم اسرار و شنیدم سن نجک سن سویله گل
عشق او ماند به آتش می بسوزد عود دل خوش
گل منی گورای قرندش سن نجک سن سویله گل
یاد او ورد زبانم درد او درمان جانم
مهر او نور روانم سن نجک سن سویله گل
بنده خاص خدایم سید هر دو سرایم
من از این مردم جدایم سن نجک سن سویله گل