سالها در سفر به سر گشتیم
عاشقانه به بحر و بر گشتیم
تا ببینیم نور دیده خود
پای تا سر همه نظر گشتیم
عاشق و مست لاابالی وار
در پی دوست دربدر گشتیم
گرد بر گرد نقطه وحدت
همچو پرگار پی سپر گشتیم
ظاهر و باطن جهان دیدیم
معنی خاص هر صور گشتیم
بی خبر طالبی همی بودیم
تا که از خویش با خبر گشتیم
کشتگان بلای غم بودیم
زنده و شادمان دگر گشتیم
پا نهادیم بر سر کونین
در همه حال معتبر گشتیم
یار ما بود عین ما به یقین
ما بدین معرفت سمر گشتیم
او شکر بود و جان ما چون گل
ما به هم همچو گل شکر گشتیم
آفتاب جمال او دیدیم
باز تابنده چون قمر گشتیم
غرقه اندر محیط عشق شدیم
واصل مخزن گهر گشتیم
نعمت الله را عیان کردیم
عین توحید را بصر گشتیم