شماره ٢
حمد آن حامدی که محمود است
بخشش اوست هر چه موجود است
فرض عین است حمد حضرت او
بر همه خلق خاصه بر من و تو
حمد او از کلام او گویم
لاجرم حمد او نکو گویم
شکر شکر او چو شیرین است
شکر گویم که شکرم این است
مدح صنعت چو مدح صانع اوست
مدح جمله بگو که آن نیکوست
هر چه مخلوق حضرت اویند
همه تسبیح حضرتش گویند
صد هزاران درود در هر دم
بر روان خلاصه عالم
آنکه عالم طفیل او باشد
روح قدسی ز خیل او باشد
عارف سر عین عالم اوست
واقف راز اسم اعظم اوست
عقل اول وزیر آن شاه است
باطنا شمس و ظاهرا ماه است