" rel="stylesheet"/> "> ">

شماره ٥٨

آفتابی تو و ما سایه تو

احول است آن که یکی را به دو دید

روی تو نور هم از روی تو یافت

چشم تو سرمه ز چشم تو کشید

این چنین خوش سخنی مستانه

در خرابات که گفت و که شنید