شماره ٦١
شهرتی یافته است و می گویند
نعمت الله را خدا بخشید
ما از او غیر او نمی جستیم
آشنا دید و خویش را بخشید
دردی درد دل بسی خوردیم
لاجرم این چنین دوا بخشید
خدمت پادشا چو می کردم
پادشاهی به این گدا بخشید
ما چو فانی شدیم در ره عشق
جاودان منصب بقا بخشید
می میخانه را به ما پیمود
خوش نوایی به بینوا بخشید
سیدم چون شفیع خود کردم
نعمت الله را به ما بخشید