شماره ٧١
بار او می کش و خوشی می رو
ناز او می کش و خوشی می ناز
همه عالم به زیر بال آری
مرغ همت اگر کند پرواز
می ما مستی دگر دارد
خوش بود گر به ما شوی دمساز
بر در دل نشین و حاضر باش
غیر او ره مده به خلوت راز
از سر ذوق و شوق و صدق و یقین
عاشقانه به عشق او پرداز
چون نقاب از جمال بگشاید
سجده کن پیش او به روی نیاز
اندر این بارگاه سلطانی
اوست محمود و نعمت الله ایاز