" rel="stylesheet"/> "> ">

شماره ٨٧

کیمیای ولایتی دارم

مس جسم بشر چو زر سازم

قلعی و زاک با نشادر و ملح

گاه شمسی و گه قمر سازم

در فشانی کنم بگاه سخن

عقد زیبق از آن گهر سازم

نزد من خاک و زر یکی باشد

زانکه من خاک را چو زر سازم

هرچه سازم به عشق سید خویش

همچو زر خوب سازم ار سازم