" rel="stylesheet"/> "> ">

الحکایت والتمثیل

برون شد ابلهی با شمع از در

بدید از چرخ خورشید منور

زجهل خود چنان پنداشت جاوید

که بی این شمع نتوان دید خورشید

بدو بشناس او را و فناشو

دران عین فنا عین بقا شو

تو باقی گردی ار گردی تو فانی

تومانی جمله گر بی تو تو مانی