در ذم غیبت
چنین نقل است در توریة کان کس
که او غیبت کند وآنگه از آن پس
از آن توبه کند آخر کسی اوست
که در صحن بهشتش ره دهد دوست
و گر خود توبه نکند اولین کس
که در دوزخ شود او باشد و بس
اگر تیغ زبانش چون زبانه
شود چون رمح خطی راست خانه
نشان راستی دل بود آن
که دل را اولین منزل بود آن
در این منزل بزرگان جهان را
چو خاموشی شرابی نیست جان را