در فضیلت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه السلام
سپهر معرفت خورشید انور
امیرالمؤمنین کرار صفدر
امام مطلق ارباب بینش
بدانش آفتاب آفرینش
چو او شیر حق آمد داغ حق داشت
بمردی و جوانمردی سبق داشت
اسد چون خانه خورشید باشد
علی کالشمس ازو جاوید باشد
چو اصل اهل بیت افتاد حیدر
بلی بایست شهر علم را در
چو شهر علم دین پیغمبر آمد
اگر بابیست آنرا حیدر آمد
چو بیت آفتاب ذوالجلالست
گرش شیر خداخوانی حلالست
چنین گفت او که در دین حق تعالی
مرادادست در علم آن کمالی
که گر در باء بسم الله ز اسرار
کنم تضیف بیش از ده شتروار
بهر حرف از کلام صانع پاک
کنم هر دم هزاران معنی ادراک
چو دنیا را طلاقی داد جانش
مگر انگشتری ماند از آتش
خداوندش یکی سایل فرستاد
که آمد در نمازش پیش،استاد
که در دین تو دنیا بند جانست
تو میدانی که این خاتم از آنست
چو شد زین سر عالی سر فراز او
بسایل داد خاتم در نمازاو
نمازش را چو خاتم در نگنجید
بجز حق ذره یی هم در نگنجید
نمازش چون حضوری معتبر داشت
کی از پیکان برون کردن خبرداشت
کسی کو در حقیقت تشنه جانست
که کلی سیر از کار جهانست
اگر آبیش میباید که جان خورد
ز دست ساقی کوثر توان خورد
عزیزی کو دو چشم راه بین داشت
سه روح از چاریار راستین داشت
ترا از زهر بدعت کر گزندست
همین تریاق اربع سودمندست