در فضیلت اما ابوحنیف
جهانرا هم امام و هم خلیفه
کرا می دانی الا بو حنیفه
جهان علم و دریای معانی
امام اول و لقمان ثانی
اگر اعدادی دین بسیار جمعند
ز کار بوحنیفه سر چوشمعند
چراغ امت آمد آن سر افراز
چراغی کو عدو را مینهد گاز
قضا کردند بر وی عرضه ناگاه
بنپذیرفت یعنی جان آگاه
قضا را و قدر را معتبر یافت
ولیکن این قضا اندر قدر یافت
چو نعمان سرخ روی حق چو لاله ست
قضا چکند بشا گردش حواله ست
قضا در جنگ او آمد فروتر
که از یوسف همه چیزی نکوتر
چو تو یوسف قضا را اینزمان بس
مرا قاضی اکبر جاودان بس
چو در دین محمد داد دین داد
محمد را چنین بود و چنین داد
چو او استاد دین آمد در اسرار
چو تو بگذشتی از قرآن و اخبار
اگر در فقه صد جامع کبیرست
ز یک شاگردش آن جامع صغیرست
مجرد شو اگر کوفی شعاری
برافشان چون الف چیزی که داری
ره کوفیت می باید روان شو
الف دانی تو باری همچنان شو